Kerstmis met kangaroos en eskimo's (week 6)

Reisgenoten!

We hadden een rustige week in Australië, want ook hier gaat het land met kerstmis op slot. Daarna volgt dan de ‘grote zomervakantie’ voor de Australiërs en die duurt tot eind januari. Het wordt dus drukker op de weg, met veel grote auto’s (onze Hyundai Tucson is een mini-SUV-je hier) die vrijwel allemaal een caravan of boot achter zich aan slepen, richting zee of water. Het is hier echt hartje zomer, met steeds zeer wisselende hoge temperaturen. We starten deze week zo net rond de 20 graden (en ’s avonds zelfs nog kouder, het voelde bijna Nederlands aan) en vandaag was het 35 graden. Ook hier durven ze niet meer te zeggen wat ‘normaal weer’ is… 

We brachten de periode rond de kerst dus door in een tent. Nou ja, een tent…. De ware kampeerder zal zijn neus ophalen voor wat wij een tent noemen, want onze tent was voorzien van een goed uitgeruste keuken met ruime koelkast, een badkamer (met mengkraan, niet standaard in Australië!) en een zeer comfortabel kingsize bed. En alles stond dan op een stevige houten vlonder, belegd met gelakte eikenhouten balken. Ook van burengerucht was geen sprake, de andere drie tenten op ons eco-resort stonden mijlenver van ons vandaan. Maar er zat een doek omheen en er zat een rits in - dus het was wel een tent! 

We stonden met die tent in de Tanja Lagoon, vlakbij de grote oceaan die we ’s nachts ook hoorden ruisen. En daar waar we eerder dachten ‘waar zijn die kangaroos nou?’ woonden we hier letterlijk tussen de kangaroos en walibi’s - Corneliek kan thuis het verschil uitleggen aan de liefhebber. Overdag lagen ze lekker lui in de zon naast onze tent, ’s nachts speelden ze tikkertje waarbij ze ons de stuipen op het lijf joegen en ’s ochtends stonden ze te ontbijten op het grasveldje naast onze tent. Zo brachten we de kerst door met kangaroos - best bijzonder en ongelooflijk gaaf - om het voorzichtig uit te drukken. 

Toch bleven we niet de hele dag bij de tent hangen, zo maakten we onder andere op de 1e kerstdag een kanotocht door de lagune waar we een hele familiebijeenkomst van zwarte zwanen aantroffen. Dankzij Wikipedia kwamen we er achter dat zwarte zwanen hier de normale soort is en een witte zwaan de uitzondering. Zo leren we weer wat bij. 

We trokken daarnaast net als de Aussies naar het strand, waar Johan nog een angstig moment in een te sterke stroming beleefde - maar gelukkig op tijd liet zien toch over een zwemdiploma te beschikken. We zagen daar hoe de Australiërs kerst vieren. Daar waar in Nederland iedereen met kerst in de kou gezellig in huis samenkruipt, gaan de Aussies er met deze temperaturen op uit en trekken ze naar het water of een van de vele nationale parken. En op al die plekken staan, echt altijd en overal, hoe afgezonderd en ver weg ook, daar staan altijd wel een of meer BBQ’s. Die BBQ’s zijn schoon (we verbazen ons nog steeds over hoe netjes de Australiërs omgaan met de openbare ruimte en de voorzieningen) en die BBQ’s werken op (gratis) gas of elektriciteit. Op die BBQ wordt het kerstmaal bereid. Dat kerstmaal bestaat natuurlijk uit vlees. En liefst heel veel vlees, want de gemiddelde Australiër houdt zich zichtbaar niet aan het Sonja Bakker-dieet - of welk ander dieet dan ook. En vlees, ja dat neem je mee in een Eskimo. Wij moesten even aan dat woord wennen, want ze bedoelen daarmee een koelbox, dus wij dachten dat het hier dus wel een ‘coolbox’ zou zijn. Maar dat vinden de Aussies dan weer een heel grappig woord, want het heet volgens hen gewoon een Eskimo - en dat korten ze natuurlijk af tot “Eski”. Too easy, mate!

Na vijf nachten in de tent reisden we gisteren verder door en nu zijn we in een volgende Australische provincie, Victoria, waar we een paar dagen doorbrengen in streek Gippsland, een van oudsher wat arme streek aan de kust met veel mijnbouw en boeren. Inmiddels is er ook wat toerisme en verkopen ze, zoals op veel plaatsen hier, voor zeer schappelijke prijzen verse oesters. Die konden we natuurlijk niet laten liggen. 

Op de kaart van Australië zijn we inmiddels het bochtje rechtsonder om gegaan en gaan we richting Melbourne, de tweede stad van het land. Daar gaan we morgen naar toe en daar vieren we oud&nieuw, dat voor ons 10 uur eerder start dan voor jullie. We wensen iedereen nu alvast een heel goed uiteinde en goede start van 2019 en melden ons graag weer in het nieuwe jaar. Cheers!

PS: de kerstprijsvraag van vorige week was misschien wat te moeilijk, al kregen we van Hilde en Jooske twee verdienstelijke inzendingen, die echter allebei nét niet goed waren. Het goede antwoord was geweest “The Magic Pudding”, een kinderboek van Norman Lindsay uit 1918. Corneliek heeft het ter plekke verslonden en haar Australische idioom er enorm mee opgehaald. We waren eerder ook in het museum van Norman Lindsay, want de man is hier wereldberoemd en zijn boek vergelijkbaar met onze Jip en Janneke. Grappig detail was dat in dat museum ook, nogal onontkoombaar, zijn schilderwerken hingen en dat was vooral zeer expliciet vrouwelijk naakt. Uit recensies begrepen wij dat ouders die hier komen met hun kinderen vanwege de Magic Pudding hier niet altijd even blij mee zijn (-: 

ps2: meer foto's staan weer onder het hoofdstuk foto. Too easy!